ششمین پیشوای مسلمانان جهان حضرت امام صادق علیه السلام در روز 17 ربیع الاوّل سال 83 هجری قمری در مدینه متولّد گردیدند و در 25 شوال 151 هـ .ق به دست منصور دوانیقی به شهادت رسیدند.
تقارن ولادت امام صادق علیه السلام با رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز برای صاحبان تدبر قابل توجه است و می تواند سری از اسرار الله باشد.
بزرگ مرجع جهان تشیع حضرت آیت الله العظمی حاج سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در تبیین طلوع ششمین خورشید ولایت از مطلع زمانی خورشید نبوت محمدی فرمودند:
«ولادت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام موافق است با روز میلاد اشرف انبیاء و اشرف اولین و آخرین پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله البته با فاصله ای حدود 134 سال و از ازل نیز قرار و مشیت الهی بر این بوده است که 17 ربیع الأول پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله به دنیا بیایند و در 17 ربیع الأول بعد از 134 سال امام صادق علیه السلام به دنیا بیایند، شاید یکی از اسباب و علتش این باشد که آنچه از آثار در عقائد، اخلاق، احکام و امور دیگر از اسلام به ما رسیده است به وسیله ی امام صادق علیه السلام نشر پیدا کند و این موهبت به خاطر این بوده است که امام صادق علیه السلام فرصتی بیشتر برای نشر احکام در میان آن بزرگواران علیهم السلام داشته اند.
وجود مقدس و نورانی امام جعفر صادق علیه السلام هم در زمان حیات خویش با هدایت های رو در رو و بعد از حیات با گفتار و رفتار و سیره عملیشان که در تاریخ زندگیشان ثبت و ضبط است، نور افشانی می کنند و هدایتگر عالمیان می باشند لذا بر آنان که جویای حقیقت و رسیدن به قله های پیشرفت انسانی می باشند لازم است به آثار برجای مانده از ایشان هر از چند گاهی نظر کنند».
از آنجایی که به گفته مرجع عالیقدر برای رسیدن به قله های معرفت و حیات معنوی باید مراجعه به آثار و فرمایشات امام صادق علیه السلام کرد به نامه ای اشاره می کنیم که امام صادق علیه السلام خطاب به اصحاب و شیعیان فرموده اند که شامل رهنمودهای زندگی بخش و گهرباری می باشد و مرجع عالیقدر این نامه را در یک سلسله دروس اخلاق شرح و توضیح داده اند که در قالب کتابی چاپ شده است و در مقدمه این کتاب چنین فرموده اند:
«نامه‌ای از امام صادق علیه‌السلام در کتاب‌های کافی، وافی و بحارالانوار آمده است که توصیه‌های بسیار مهمی برای شیعیان در بر دارد. مرحوم کلینی این رساله را با سه سند ذکر کرده و علامه مجلسی هر سه سند را معتبر دانسته است. «عن أبی عبداللّه‌ انه کتب بهذه الرسالة إلی أصحابه و أمرهم بمدارَستها، و النظر فیها، و تعاهدِها، والعمل بها.
امام صادق علیه‌السلام به شیعیان سفارش می‌کنند که مطالب این نامه را بارها برای خود و دیگران بخوانند و در آن تأمل نمایند و بدان عمل کنند». نکات مذکور در این نامه شریفه به قدری مهم است که رهبر شیعیان این چنین بر حفظ و تکرار و خواندن و عمل به آن تأکید می‌کنند. شیعیان آن زمان نیز در برابر این توصیه‌ها چنین کردند: «فکانوا یضعونها فی مساجد بیوتهم، فإذا فرغوا من الصلاة نظروا فیها؛ رونوشت نامه امام علیه السلام را در نمازخانه منزل‌های خود قرار می‌دادند و وقتی از نماز فارغ می‌شدند در مضامین آن تأمل می‌کردند».
امید است بکوشیم که در ایام شهادت جانسوز این امام همام توفیق یابیم پیرو حقیقی آن حضرت باشیم و بتوانیم آموزه ها و سفارشهای حضرتش را آویزه جان کنیم و با عمل به تکالیف الهی قلب مقدس امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف را خشنود نماییم.